«Баланың бас ұстазы ата- ана» баяндама

«Баланың бас ұстазы ата- ана» баяндама

    Ұлағатты ұстаздар, ардақты

ата - аналар! Жел бесіктен, жер бесікке дейінгі адам өміріндегі тәрбиенің

ұйытқысы ата - ана мен мектеп. Болашақ десек те, келешек десе де бала - ұрпақ

деген мағынаны білдіреді. Барлық өнеге жанұядан тарайды. Халық жанұядағы

тәрбиеге ерекше көңіл бөлген. Оны «Таяқтау оңай, тәрбиелеу қиын», «Балақан

өсіру - балапан ұшыру емес» деген мақал - мәтелдерден көруіңізге болады. Адамның өзге тіршілік иесінен айырмашылығы – дүниеге перзент әкелген

соң, оның болашағын ойлау, адам етіп тәрбиелеу.

    Бала тәрбиесі – бір отбасының ғана

емес, бүкіл қоғамның мемлекеттік абыройлы міндеті. Кезінде Әл Фараби бабамыз

«Ғылым емес, ең алдымен тәрбиеге көңіл бөлу керек, тәрбиесіз адамға ғылым

баянды болмайды» - демеп пе еді. Осыған орай бүкіл ата - ана тәрбиеге бет бұруы

керек. Ұрпақ тәрбиесіне мүдделі екендігін ата - аналар іс - жүзінде дәлелдеп

отырулары тиіс. Міне осындай ынтымақ бірлігінде ғана ойдағыдай нәтиже берері

ақиқат.

    Жас ұрпақ біздің өміріміздің

тікелей жалғастырушы ғана емес, еліміздің тірегі, мызғымас болашағы. Адамзаттың

өмірдегі ең қымбаттысы, көз қуанышы – бала. Бала – дербес тұлға. Оның бойындағы

табиғи қасиеттер, адамгершілік құндылықтары отбасында, мектепте, әлеуметтік

ортада нәрленеді. Баланың бас ұстазы – ата – анасы. Тәрбие үрдісінің бір тарауы

отбасымен жұмыс десек, отбасынан басталатын тәрбие мектеп өмірінен жалғасын

табады. Қазақтың отбасында өмірге келген әр бала ес біліп, етек жыйғанша,

негізінен әке мен ананың тәрбиесінде болады. Бүгінгі мақсат - әрбір бала

түбегейлі біліммен мәдениеттің негіздерін білу және олардың жан - жақты дамуына

ата - ана, мектеп жағдай жасауы керек. Сондықтан сіздерге балаларыңыздың

мектептен барлық мүмкіндіктерді пайдаланып білім алу мен тәрбие жұмыстарына

қатыстырып өзін - өзі басқаратын азамат болуына ат салысу қажет.

       Бізде көптеген ата - аналар

баланың кемшілігін мектептегі мұғалімдерден көреді. Отбасында мұғалімдер туралы

жақсы пікір айтылса, алдымен ата - ананың мектеп, ұстаз туралы жақсы ниеті

балаға жақсы әсер етеді. Ондай балалардың оқуға, білімге, мектепке құштарлығы

артады. Ұстазды, адамды сыйлауы өзгеше болады. Мектеп, ұстаз туралы басқаша

пікірде көңілі толмаған ойлардың жетегінде баласының алдында ғайбаттау сөздер

сөйленетін болса, ол баланың мектеп, мұғалімге көзқарасы өзгереді. Оқу -

үлгеріміне әсер етеді. Немқұрайлы қарап, үлгерімі нашарлайды. Ата - ана өз

баласының ынтасын үйдегі тәрбие арқылы өзі жойып отырғанын білмейді. Бала тәрбиесі

отбасынан басталады. Мектепке келгеннен кейін ол мінез отбасында қалыптасқан

тәрбие одан әрі жалғасады. Бір тәуліктің яғни 24 сағаттың 6 сағаты мектепте,

қалғаны тәрбие ордасы, үнемі ата - ана болып қала береді. Баланың сабаққа

саналы қарап озат оқушы болып өсуі, ол мұғалім мен ата - ананың бірігіп өсірген

жеміс ағашы, немесе ұшқыр ұшақ жасаумен тең десем артық емес. Дұрыс өспеген

жеміс ағашы, дұрыс жеміс бермесе қуануға бола ма? Бір бөлшегі бұрыс жасалған

ұшақты ұшырғаннан не пайда? Ол өзінде, өзгені де мерт етпей ме? Сонымен әрбір

ата - ана өз баласының тәрбиелі де, саналы, мәдениетті, жүрген ортасында

сүйкімді болу үшін алдымен тәрбиені өзінен бастағаны жөн, яғни оғаш қылықтармен

баласына үлгі - өнеге көрсетпеуге тырысқаны жөн. Жас кезінде баласына дұрыс

тәрбие бере алмаған ата - ана кейін бармағын тістеп өкініп қалады. Қалай

қисайтсаң солай өседі. Оның түзу жолмен жүріп білімді де саналы азамат болып

өсуі біздің, яғни әрбір ата - ананың қолында.

                                        Ендеше

психологиялық - педагогикалық тұрғыдан

                                         берілетін

      төмендегі кеңеске құлақ түріңіз:

1. Таңертең (не түсте) сабаққа барарында баланы жайлап қана оятыңыз. Сіздің

биязы үніңіз бен күлкіңіз - ақ ұйқысын ашуы тиіс. Кешегі бір теріс қылықтарын

айтып, басқа түкке тұрмайтын нәрсеге жүйкесін жұқартпаңыз. Тамағын ішпей жатып

ұрыс - керіс ұйымдастырмаңыз.

2. Егер балаңыз сабақтан кешігетіндей болып жатса, онда «Бол да болдың!» астына

алып айғайламаңыз. Оны ертерек оятпаған өзіңіз кінәлісіз.

3. Баланы сабаққа (әсіресе таңертен) ашқұрсақ жібермеңіз;

4. «Бұзық болма!», «Қисалаңдамай тыныш жүр!», «Бүгін 2 алсаң құртамын!» деген

ескертулерді жиі айта бермеңіз. Керісінше, оған жылу сыйлап, жақсы баға алып

келуіне тілектестік білдіріңіз;

5. Есіктен кірмей жатып, «Бүгін қандай баға алдың?» деп бас салып балыңызды

сұрақтың астына алмаңыз. Мектептен келген балаңызды көңілді қарсы алыңыз, оның

сабақтан шаршап келгенін ескеріңіз. Егер бала әлденеге ренжіп келсе, бірдеңені

айтпақшы болса, «сені тындауға уақытым жоқ» демей, арнайы көңіл бөліп, мұқият

тыңдаңыз;

6. Бала бірдеңеге ашуланып жүрсе, үндемеңіз. Сабасына түскен соң, ол болған

жайды өзі - ақ айтады;

7. Баланың бір қылығы үшін мұғалім сізді шақыртып алса, өзара әңгімеге баланы

қатыстырмаңыз;

8. Мектептен келе сала баланы отырғызып қойып сабаққа дайындалтпаңыз. Олар да 2

- 3 сағат ойнап, демалған жөн, түсте ұйықтап тынықсын. Бесін мезгілі - сабаққа

әзірленудің сәтті кезі.

9. Бір мезгілдіе барлық сабаққа әзірленуін талап етпеңіз. Әр сабаққа әзірленген

кезде үзіліс жасау дұрыс;

10. Сабаққа әзірленіп жатқан баланың желкесінен төніп тұрмаңыз. Дөрекі

сөйлемеңіз. Одан да көмектесіп, бірлесіп дайындалыңыз.

11.«Егер, сен, осы сабақты орындамасаң!» деп басталатын тәртіпке шақыру баланың

жүйкесіне әсер етеді. Одан да өзіңіз кірісіп, жайлап жетектеп отырыңыз.

12. Күнде жарты сағат ештеңеге алаңдамай балаларыңызбен емін - еркін, жақын

тартып әңгімелесіп тұрыңыз.

13. Балаңыздың көңіл - күйі нашар болса, онда бірден назар аударыңыз. Ол

сабақтан зорығуы мүмкін.

14. Егер балаңыз айтқаныңызды тыңдамайтын болса, онда ұстазымен, психолог

маманымен, дәрігермен кеңесіңіз.